ΕΧΟΥΝ ΓΝΩΣΗ ΟΙ ΦΥΛΑΚΕΣ

Γράφει ο Στέφανος Αγιάσογλου


Στα διαλείμματα των ταξιδιών του, ο πρωθυπουργός του μνημονίου, που με τις «ευρηματικές» προτάσεις του για την ανάπτυξη της οικονομίας, όπως η εξαγωγή της μεσογειακής δίαιτας, θεωρήθηκε παγκόσμιος στοχαστής, καλό θα ήτανε να σκεφτεί λίγο γιατί η δανειακή σύμβαση προϊόν της οποίας είναι το μνημόνιο δεν έχει έρθει ακόμα για επικύρωση στη βουλή.

Ενώ ήδη έχουν εκταμιευτεί οι δύο πρώτες δόσεις και παράλληλα έχει συζητηθεί ευρέως

η επιμήκυνση της αποπληρωμής του χρέους των 110 δις Ευρώ, η ίδια η δανειακή σύμβαση δεν έχει επικυρωθεί από τη βουλή.

Για να δώσουμε περισσότερο χρόνο στον ΓΑΠ να διευρύνει με τις σκέψεις του τον παγκόσμιο προβληματισμό για το μέλλον της οικουμένης, προτείνω να προβληματιστούμε εμείς, για τα «απλοϊκά» ζητήματα που αφορούν στην εθνική κυριαρχία μας, και τα οποία προκύπτουν από τις δεσμεύσεις που προβλέπονται σε περίπτωση μη έγκαιρης αποπληρωμής των δόσεων του δανείου.

Δεσμεύσεις όπως, τα απόλυτα δικαιώματα που έχουν οι δανειστές μας πάνω στην ακίνητη και κινητή περιουσία του Ελληνικού λαού, και ενδεικτικά αφορούν λιμάνια, δρόμους, πλατείες, περιοχές μέχρι και τη μισθοδοσία του δημοσίου.  Περιουσία που όσο και να την κοστολογήσει κανείς, με όποιο χρηματοοικονομικό μοντέλο και να χρησιμοποιηθεί, η αξία της είναι ανυπολόγιστη αν προσθέσουμε και την πολιτιστική της παράμετρο.

Δεσμεύσεις όπως το μονομερές δικαίωμα των δανειστών μας να μεταβιβάζουν σε τρίτους τις υποχρεώσεις μας προς  αυτούς, και την εκποίηση της περιουσίας μας σε περίπτωση αδυναμίας αποπληρωμής. 

Δεσμεύσεις όπως την απαγόρευση να δανειστούμε από οποιονδήποτε άλλον εκτός από τους συμβαλλόμενους δανειστές.

Και αυτοί είναι ενδεικτικά μόνο μερικοί από τους όρους της σύμβασης που έχει υπογράψει  η παρέα των παγκόσμιων στοχαστών του ΓΑΠ  η οποία στηρίζεται από την κομπανία των προθύμων των καιρών, σε μια συμμαχία που μπερδεύει την συνενοχή με τη συναίνεση.

Αν προσθέσουμε σε όλα τα παραπάνω και την προοπτική που επιφέρει ο φυσικός πλούτος των Ελληνικών κοιτασμάτων σε πετρέλαιο, φυσικό αέριο και άλλων προϊόντων του Ιονίου και του Αιγαίου, τότε τα σενάρια που ξεδιπλώνονται μπροστά μας δεν είναι απλά ανησυχητικά. Είναι «Εφιαλτικά».

Συνυπολογίζοντας  επίσης και το γεγονός ότι, η αδιέξοδη  πολιτική της κυβέρνησης τον τελευταίο χρόνο για την εφαρμογή του μνημονίου, το μόνο που κατάφερε, είναι να βρισκόμαστε υπό αυστηρή επιτήρηση για πάρα πολλά χρόνια, τότε χωρίς να έχουμε την «δυνατότητα» ενός παγκόσμιου στοχαστή είναι μάλλον εύκολο να καταλάβουμε τι συμβαίνει.

Οι βραβεύσεις, οι φιέστες, οι μαραθώνιοι και οι διεθνείς αναγνωρίσεις που μας προβάλλουν οι πρόθυμοι των καιρών και οι ακόλουθοι τους, δεν θολώνουν τη δική μας σκέψη. Η συμμαχία των προθύμων, των ακολούθων των μικρών και των λίγων, άρχισε να στρουθοκαμηλίζει. Προσπαθεί να εξαφανίσει τα ίχνη της, λησμονόντας ότι η αλλαζωνία μιας πρόσκαιρης εξουσίας, επιβιώνει της λήθης του χρόνου. Όχι μόνο θυμόμαστε αλλά και παρακολουθούμε τη θλιβερή τους παρουσία.Ο λαός μας λέει πως, έχουν γνώση οι φύλακες. Κάτι θα ξέρει.